Page 12 - karagandy_zhumyszhylarynyn_angime_zhyrlary
P. 12

Бір  күнде  бөгелнайын  он  өзгертсе,
                                                                                                                                                                                                                                                                                                    Ақшамыз айлыққа алған жоқ болады, -
               деп,  «ақ талондағы»  цифрды  дүкеншілердің  көз  бояп   қалай  өзгер-
               тетінін  айтса,  алған  айлығының  сол  арқылы  тоналып  жатқанды-
               ғы  суреттеледі,  тағы  бір  ескеретін  мәселе  «ақ  талонды»  шығарған
               қожайынды   емес,  сатушыны  кінәлайді,  қожайын  мен   сатушының
               ым-жымы   бір,  жемтіктес  екенін  аңғармайтын  сияқты.  Жұмысшы-
               лардан  пара  алу,  айтқандарына   көнбегендерге   ақшалай    айып
               (штраф)  салу  дағдылы  іске  айналды.
                  Қарт  кенші  X.  Алтайбаев  сол  кезді  есіне  ала  келіп  былай  дейді:
                  1903  жылдары   Қарағандыда   Немков  деген  бақылаушы   болды.
               Жұмысшылардан     ол  үнемі  пара  алатын.  Пара  бермеген  адам  бол-
               са  оны  жұмыстан  шығаратын,  не  соққыға  жығатын,  не  айып  тарт-
               тыратын.  Бір  күні  Ысмағұл  дейтін жолдасымыздан  әлгі  ит оңашада
               ақша  сұрайды.  Бірақ  Ысмағұл  ақша  бермейді.  Содан  кейін  Немков
               Ысмағұлдың   соңына  түсіп  берсін,  түсіп  берсін.  Бір  кезде  Ысмағұл-
               ды  әлгі  Немков  таяқтасын-ай  келіп.  Соны  естіген  Ілияс  бір  ретте
               Немковтың   шырай  көзіне,  жұмысшыларға   қарап   мынадай    өлең
               айтты:
                                      Ысмағұлдан  бір  күні
                                      Немков  ақша  сұрады.
                                      Бермеген  соң  ант   ұрған
                                      Сылтау  тауып  әр  түрлі
                                      Таяқтап  оны   ұрады.
                  Өлең  дөкір  мінезді  Немковтың  іс-әрекетін  осылай  баяндаудан
               басталады.  Өлеңнің  соңғы  шумағында  Немков  сияқты  парақорлар-
               дың  үстінен  арыз  айтып  ұлыққа  барған  халықтың  әділ  билік  айта-
               тын  әкім  таппайтындығын  да  көреміз:
                                       Арыз  айтсаң   ұлыққа,
                                       Әжу-тәлкек   қылады.
                                       Өздеріңде  айып  деп

               деп,  әділдік  күткен  әкімдеріміз  де  жауыздардың  өзі  екен  деген
               қорытынды,  түйінге  келеді,   қатал  сынға  алады.
                  Жұмысшылардың      таптық  ой  дүниесінің  ояна  түсуімен  байла-
               нысты  өлең  шығармалардағы   мұңды  пікір,  қатал  сын  өрістей  түсе-
               ді,   қарсылықпен   ұштасады.  Өндірістегі  бақылаушы,  подрядші  қо-
               жайындармен  қатар   болыс,  билер  мен  қожа-молдалардың  да  бей-
               несі  көрініс  береді.  Идеялық  мазмұны  жағынан  жоғары   кейбір
               өлеңдерде  бұлар  жұмысшыларды     талаушылар   тобы  етіліп  көрсе-
               тіледі:
                                      Болыс,  билер  бірігіп,
                                      Салықты  баса  салады.
                                      Күфи-сүфи  деп  жүрген
                                      Молда  да  зекет  алады.
                                      Ақырында   қожайын,
                                      Ақымыздан  азғантай
                                      Кесіп-жонып   қалады,
                                      Сүліктей  солай  сорады.
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17