Page 15 - Сборник эссе

Атажұртқа барғанда арқан тастап,
Ат суарар бір құдық қазып кеттім.

Қарашаш түн демігіп шықты еліріп.
Тіс жармадым тұрсам да іштен ұғып.
Қара қошқыл қабарды өңім сонда,
Құлаш-құлаш қыл арқан түске кіріп.

ЖАЛҒЫЗ БИЛЕТ
(баллада)

Театр кассасында
жалғыз билет қалыпты.
Біз екеу едік.
Cахнада – Р.Отарбаевтың
«Фариза мен Мұқағали»
поэтикалық драмасы.

Сұлулықтан асқан күш жоқ шынында!
Тал мүсінің шомылып кешкі нұрға
Театрдан шыққанбыз біз екеуміз,
көз байланған, шашбауың – қос бұрымда.

Иек артып арманға күбірледік,
Жыр оқыдық өткен шақ үнін бөліп.
Күйіне еніп бір жұтым дүниенің,
жылап алдық, ысыдық, дірілдедік.

Атқан таң – сен, дастан – сен
басқа менің
жазар жырым жоқ еді, рас, дәлелім –
сен от едің, жалын ең, өткір едің,
кекшіл едің, тәкаппар, асқақ едің!

14