Page 16 - Сборник эссе

Басын құрап келеміз біз әрненің.
Осыншама көңілді бұзар ма едің?
Жанарыма сұраулы жүзбен қарап:
«Жалғыз билет – жалғыздық шығар» дедің.

Не түсіндім, нені ұқтым, не тіледің?
Қарс айрылып кеткендей көкірегім:
- Жалғыз қалу – өзіңді алдау,- дедім.
- Жалғыз қалғым келеді өтінемін!

Жабырқаған жанымды түсіне алмай,
Мұздағандай, өн бойым ысығандай
Тұрып қалдым аңырып, дымым құрып,
Тап сол жерде тереңге жұтылардай.

Қаларымды кім білген үнсіз, демім
тарылғандай қысылдым, күрсінгенім –
бұлты іргенің сөгілді – ашуым боп,
білсін дедім жайымды тылсым менің.

Қайрыламын деп едім көп ұзамай,
Айрыламын дегем жоқ!
Мені қалай
Ұмытасың: «Мен сізді ұнатамын»
деген жоқ па ең.
Ұмытам сені қалай?

Мұңға мұңды қосады күз еселеп,
Сорлатқаны несі екен ілесе кеп.
Жалғыз билет – екеудің тағдыры екен,
Жалғыз қалдық – сол күні біз екеу ек.

Өлеңім – сен, өмір – сен, өзегім – сен,
өзегім де өртенер сене білсең!

15