Page 14 - Сборник эссе

ҚҰДЫҚ БАСЫНДА

Ер жігіттің ширығар тұсы егес пе?
Елге барсам «Шыңырау» түседі еске.
Әңгіме етіп айтатын көкем менің,
Күйбең тірлік даурыға біте кешке.

Қара кемпір емшегін қақтап емген,
Қара сирақ ұл едік қаптап өрген.
Ошақ басы ойнаймыз қоңыр кеште,
Тандырына таласып отқа көмген.

Қоңыр үйде домбыра қолға алынар.
Қоңыр шанақ құйқылжыр – сам жамырар.
Басындағы жаулыққа қол жүгіртіп,
Күйіп-пісер кемпірлер зарға құмар.

Шеген тастай құдыққа қиып салған,
Сол әңгіме жадымда ұйып қалған.
Үйірілген үркер топ үлкенге айттым,
Үр қызға айттым жырдай қып сүйіп қалған.

Көк дөнендей көсіле шауып келген,
Көк жүзінде жұлдыз көп ағып-сөнген.
Көнелердің көзіндей көкем де жоқ,
Әңгіме айтқан қамзолдай әдіптелген.

Құлақ күйдей баяулап майда қоңыр,
Жел толқыса желпінер айға көңіл.
Терең тартып барасың шыңыраулап,
Қайда барып тоқтайсың, қайран өмір?

Боз қаулаған құмдауыт жазықта өстім,
Түйе қомдап, ат мініп сауық кештім.

13