Page 116 - Сборник эссе

мен сезінген келесі ержүрек қызымыз-Қалампыр
Ахметова. Ол 1920 жылы, Жымпиты ауданының К.
Маркс ауылында дүниеге келген. Ағасы Жәрдем екеуі
ата-анасынан жастай жетім қалып, балалар үйінде
тәрбиеленеді.1936 жыл 16 жасында ауыл баспахана-
сында әріп теруші болып кейін кітапханашы қызметін
атқарады. Соғыс басталғанда өз еркімен сұранып,
Қиыр Шығыс майданына аттанады. 89-шы авиациялық
полк құрамында 120-шы әуе қызметін қамтамасыз ету
батальонында әскери міндетін атқарады. Бұл туралы
майдангер анамыз былай деп еске алады: «... Мен өзім
сұранып, армия қатарына алындым. Біз Отанымыздың
қиыр шеті Владивосток жағы, Приморьеде қызмет
еттік... ... Біз бұл соғыста жапон армиясын тас-талқан
етіп жеңдік...», дегені бар. Майдангер ана ІІ дәрежелі
«Ұлы Отан соғысы» орденімен, «Кеңес Одағының
Маршалы Г.К. Жуков» медалімен марапатталып, елге
аман-есен оралған.
Тағы бірі заманның қиындығы мен ащы-тұщысын
көре жүріп, туған жердің топырағын аңсап, киелі
мекенін қоғау үшін жанын берген батыр аналарымыз-
Қаным Әлмағамбетова мен Үмітай Есқалиева болды.
Дәлірек айтқанда, қыз-келіншектерден құралған, аэро-
дром қызметін қамтамасыз ету батальоны құрамында
байланысшы болған олар соғысты Кореяның Хед-
зео қаласында аяқтап, елге 1945 жылы желтоқсанда
оралған Қаным Әлмағамбетова жауынгерлік ерлігі
үшін ІІ дәрежелі «Ұлы Отан соғысы» ордені және
Жоғарғы Бас қолбасшының Алғыс хатымен мара-
патталады, ал Үмітай Есқалиева Жауынгерлік ерлігі
үшін, Жоғарғы Бас қолбасшы Сталиннің Алғыс ха-
тын, сондай-ақ ІІ дәрежелі «Ұлы Отан соғысы» ордені,
«Жапонияны жеңгені үшін» және «Кеңес Одағының
Маршалы Г.К.Жуков» медальдарымен марапатта-
лады.Батыр қыздарымыздың көрген азаптарымен,
қиыншылықтарына қарамастан, өткен күннің естелігін
еске алғанда былай дейді: «Лесазаводск деген жер-

115