Page 7 - Сборник эссе
P. 7
БАС ЖҮЛДЕ
Айзада РАХЫМЖАНОВА
ЖЕҢІС ЖЫРЫ
Бір мың төрт жүз он сегіз күн
Бір мың төрт жүз он сегіз түн тоқтамай,
Заулап ұшқан оқтар-ай...
Тәңір сонда:
«Доғар енді!
Тараңдар!»
демеді ме, адамдар?
Алқызылға боялды да жер үсті,
Адам қанын адам келіп неге ішті?
Нүркендердің күннен биік көтерілген ерлігі,
Көтеріп ап келді ақыры Жеңісті!
Содан бері жетпіс бес жыл өтсе де,
Жетпіс бес мың жесір әйел,
Жетпіс бес мың жетім бала
Жетпіс бес жыл көздің жасын төксе де –
Жеңіс нұры тұрды олардың жүзінде,
Жанарында,
Әрбір басқан қадамында, ізінде.
Әрбір тірі адамдарда,
Қырда, Қызыл алаңдарда,
6
