Page 7 - Kalamy_kalymdy_zhazushy
P. 7
Елен Әлімжан
Тауға, тасқа салғанда шағылмаған
(Әкім Таразиге)
Көріп келем бәрін де көз ашқалы,
Кім-кімнің де бар шығар өз асқары.
Бірақ сенің рухыңнан биік емес,
Өзге жұрттың көтерген боз аспаны.
Жанарында тұратын от өріліп,
Ердің бәрі үйренген төте жүріп.
Айдыны
ңды асырып тұрған жоқ па,
Бір Алатау кеудеңнен көтеріліп.
Қара сөзбен жырлаған боз даласын,
Пір тұтпайды қай іні өз ағасын.
Көрген емес алдыңды кесіп өтіп,
Жұрттың бәрі білетін өз бағасын.
Ерте жеткен көгілдір көктеміне,
Көтерілмей тұра ма көк төріне.
Екі Әкім тумайды,
Аптап, күптеп,
Алатаудың ексең де бөктеріне.
Жас күнінде тағдырдың суығы ұрмай,
Кім жетілген табаға қуырылмай.
Нық шегеге ұқсатам кейде сені,
Қаққан жерде қалатын суырылмай.
Ақ жұлдызы көгінен көрінгенде,
Кімнің бағы жанбаған көңілді елде.
Майыспайтын шегесің
Қақса сені
Дүниенің ұлтаны сөгілгенде.
Тауға, тасқа салғанда шағылмаған,
Сардар ерсің жолынан жаңылмаған.
Еркектерді ез деймін шеге болып,
Босағасына елінің қағылмаған.
Болашаққа жол тартқан кеме көріп,
Аға, сенің соңыңнан келем еріп.
Көк аспанды құлатпай ұстап тұрған,
Жұлдыз қанша төсіне шегеленіп.
Қан тамырын тулатқан құба белдің,
Бір құлыны сен едің Құлагердің.
Сендей ердің арқасы
Босағасы
Мықты болса егер де туған елдің.
Рафаэль Ниязбек,ақын